Wyznania Autora #1 - Sylwia Dubielecka

Tak jak już wcześniej pisałam na Facebooku pewien czas temu postanowiłam spróbować zrobić akcję Wyznania Autora. Mają być to mini wywiady z autorami książek i nie koniecznie będą one  książkach.

Pierwszą osobą biorącą udział jest Sylwia Dubielecka! Współautorka książki "Klątwa przeznaczenia". Jestem pewna, że odpowiedzi Sylwii was zaskoczą.


1 Przedstaw się.

Sylwia Dubielecka. Współautorka „Klątwy przeznaczenia”. Książkowa Arienne, marzycielka i domatorka, lubiąca spokój i ceniąca przyjaźń.

2. Co robisz na co dzień?

Tańczę, śpiewam, gram w karty i bawię się😊 czyli uczę ponad dwustuosobową gromadkę dzieci języka angielskiego, a po powrocie do domu ogarniam mniejszą, własną. Mój dzień skupia się wokół wypełniania obowiązków, wieczorami zaś staram się znaleźć choć chwilę na pisanie powieści.

3.Lubisz tańczyć, jak się czujesz podczas tańca?

Uwielbiam taniec. Kiedyś próbowałam swoich sił w towarzyskim, ale po roku nauki zrezygnowałam- odkryłam, że nie znoszę się trzymać ścisłych układów i myśleć o krokach. Taniec dla mnie jest przede wszystkim frajdą i wyrażeniem siebie w swobodny sposób. Obecnie uprawiam go głównie ze swoimi dziećmi, świetnie się przy tym bawiąc.

4. Słyszałam, że lubisz śpiewać. Co śpiew wprowadza do twojego życia?

Śpiew to dla mnie pewne wyzwanie, gdyż nie mam do niego wyszkolonego głosu, ale jak jakiś utwór wpadnie mi w ucho, to potem go nucę mimo braku możliwości wokalnych. Po prostu muzyka jest gdzieś w środku mnie, potrafi poprawić mój nastrój czy rozładować stres.

5. Książka, która przypomina tobie dzieciństwo?

Książka, która najbardziej kojarzy mi się z dzieciństwem to „Piękna i Bestia”. Moja mama nie tylko czytała ją mi i mojej siostrze, ale też często opowiadała nam tę historię, zmieniając imiona bohaterów na nasze. Do tej pory uśmiecham się, wspominając, jak ze strachu przed potworem wtulałyśmy się w sweter mamy albo chowałyśmy pod kołdrami.

6. Kim chciałaś zostać jak byłaś mała?

Marzyłam, aby zostać muzykiem. Nawet przez chwilę uczyłam się gry na pianinie. Myślałam również o projektowaniu ubrań – uwielbiałam wynajdywać skrawki materiałów i szyć z nich kreacje dla lalek. Nigdy zaś nie planowałam, że będę pisać – zwłaszcza, że będąc w szkole nie przepadałam za tą czynnością. Dopiero gdy spotkałam Monikę, moją współautorkę, w liceum, odkryłam, że potrafię się bawić, tworząc, choć i tak w planach takiego zawodu nie miałam.

7. Wolisz mieszkać w mieście czy na wsi?

Zawsze mieszkałam na wsi. Może nie na takiej typowej, gdzie uprawia się ziemię, tylko bardziej przypominającej małe miasteczko, w którym jest wszystko- kilka szkół, basen, supermarkety a nawet kino. Lubię to miejsce i pewnie tęskniłabym, musząc się przeprowadzić, ale gdyby trzeba było zamienić dom na mieszkanie w mieście, nie rozpaczałabym z tego powodu. Wszystko ma swoje wady i zalety i do wszystkiego można się przyzwyczaić.

8. Masz jakieś zwierzątko w domu, jak tak to, jakie?

Mam – kotkę Psotkę. Półrocznego rozrabiakę, który z założenia miał być milusim zwierzątkiem, a zamiast dać się pogłaskać, atakuje mi na powitanie nogę, dając znać, że czas na aktywną zabawę.

9. Ile masz książek w swojej bibliotece?

Nigdy nie liczyłam. Moja biblioteka jest rozpierzchnięta po całym domu, a jej dużą część stanowią słowniki i pomoce dydaktyczne.

10.Gdy osiągniesz swój cel, spoczywasz na laurach czy działasz dalej?

Zależy od celu. Nie jestem typem dążącym do celu po trupach. Potrafię być wytrwała, jeśli chodzi o ważną dla mnie sprawę, ale jeśli coś dla mnie jest mniej istotne i nie wychodzi mi za bardzo, po prostu odpuszczam sobie.

11. Top 5 ulubionych książek?
-    Duma i uprzedzenie- Jane Austen
-    Hrabia Monte Christo- Alexander Dumas

-  Dom duchów- Isabel Allende

     -  Brida- Paulo Cohelo

     -Anioł do wynajęcia- Magdalena Kordel

12. Twój pierwszy mąż książkowy to?

Kmicic.

13. Co cenisz w ludziach najbardziej?

Szczerość i uczciwość.

14. Czy jako dziecko bałaś się potworów z szafy lub spod łóżka?

Potworów nie, ale często zasypiając, zastanawiałam się, czy jakiś pająk nie wypełznie spod łóżka w nocy i nie będzie po mnie chodził. Na wszelki wypadek odsuwałam się od krawędzi😊

Gdy byłam zaś nieco starsza, często wyobrażałam sobie, co by było gdyby jakiś duch nawiedził mnie w nocy i to dopiero nie pozwalało mi usnąć.

15. Słowo lub rzecz, która poprawia Tobie humor?

Słowa: Hakuna matata 😊 A tak poważniej na poprawę humoru wystarczy mi piosenka, którą lubię, optymistycznie nastrajająca książka, sukces kogoś z bliskich, rozmowa z odpowiednią osobą.

 Na koniec chciałam podziękować Sylwii za udzielenie odpowiedzi na moje pytania, oraz wam moi kochani czytelnicy za to, że jesteście.

Jak macie jakieś propozycje autorów do kolejnych akcji Wyznań Autora i pytania to proszę pisać.